من: ای کاش تا قبل از سی سالگیم تکلیف درسم کارم ازدواجم مشخص بشه
روشنک: چرا اینو میگی؟ به فرضم تا سی سالگی درست بشه بعدش چه؟
من: خستم از همه چی حوصله ی خودمم ندارم همه چیز زندگیم رو هواس کلافم
روشنک:خب خسته ای چون افسرده ای این موقعیت به دست خودت درست میشه کسی نمیاد برا تو درستش کنه منتظر کسی نباش
من: دست رو دست نشستم که یکی پیدا بشه بیا زندگی منو درست کنه . میگم از این بلاتکلیفی خستم همه ش درجا میزنم
روشنک:تو میخوای تکلیف همه چی مشخص کنی تو زنذگیت
فکر کن تو درستوخوندی و الان تو استخدام بشی بعدم با یکی آشناشیو ازدواج کنی و تمام اینا زیر سی سالکی اتفاق بیفته خب بعدش تو خوشحال میشی؟
من: آره دیگه چه مرگمه خوشحال نشم با خیال راحت میرم تو پاییز زندگیم . تا کی توان جنگیدن با زندگیمو دارم . عمر آدما خیلی کوتاه س یه پلک زدیم شیش از دبیرستان گذشت من نمیخوام سن سی سالگی بازم هیچم به هیچ باشه عرضه داشته باشم خودمو از الان جمع کنم استقلالی مالی داشته باشم
روشنک:نه بعدش به بدبختیای بزرگ شدن بچه ت و بعدش به عشق توی ازدواجت فکر میکنی و همینطور این طرز فکرت ادامه پیدا میکنه و تو زیر یه خوار خاکی .. عادت کردی به این نوع زندگی کردی و هیچی از زندگیت نفهمیدی این واقعیت زندگی ما ادماس
من: به نظرم اینا جزی از زندگی ما آدماس بعدم هر کی تو دایره اصطلاحات خودش زندگی رو یه طوری دیگه برا خودش تعریف میکنه .. من میخوام خودمو از وضعیت ساکن نجات بدم نگران زندگی خودمم
روشنک : این زندگی که تو الگو دیدی اکتسابی شده .من اصلا کاری به این اهدافی که برا خودت چیندی ندارم با خودت کار دارم ... تو عادت کردی که همیشه نگران چیزی باشی و همه ی دنیام بهت بدن بازم تو مطمن باش نگرانی .. مهم نیست تو نگرانیت برای چیه ؟ مهم این که این نگرانی هیچ وقت نمیزاره از زندگیت لذت ببری و اگرم لذت ببری خیلی گذرا و موقعت
بهت بگم در آخرم تو همیشه میخوای خودت از یه وضعیتی نجات بدی
من: به نظر من خوشبختی یعنی ثانیه ی باشه . خوشبختی هم عین بدبختیه وقتی زیاد دوام داشته باش حالم بهمزن میشه
روشنک: آدم باید همیشه خوشحال باشه خوش فکر و با یه دنیا آرامش زندگی کنه
من: اینا حرفای شیکومجلسی روانشناساس واقعیت زندگی یه چیز دیگه س
روشنک: آدمای که آرامش دارن همیشه خوشبخت هستن یه شادی درونی دارن ..خب این برا آدمایی که سهم کمی از دنیا برا خودشون میبینن و محدودن
من: آرامش داشتن و خوشبختی دو معقوله ی جدا هستن من احساس آرامش اطرافم میبینم به خوشبختی هم کاری ندارم همینکه زندگی معمولیم درست بشه خدارو شکرگذارم
روشنک: تو حتی معنی آرامش نمیدونی .. نه این آرامش درونی نیست این آرامش ظاهری و بیرونیه
من: آرامش درونی من یعنی همون که اول گفتم تا قبل ازسی سالگی زندگیم درست بشه حالا میخواد هر چند تکراری باشه این چرخه
روشنک: آرامش یعنی که تو اینقدر به جان خودت غر نزنی که تا سن سی سالگی خودمو از این وضعیت نجات بدم .. تو اگه به اون نقطه ی هم که میخوای برسی بازم رنگ آرامش نمیبینی چون شخصیتت ایراد بگیرت باز یه بهونه ی دیگه برات درست میکنه که نزاره به آرامش درونی برسی
من : فوقشم آرامش داشتم که چی؟ چیزی پیش میره ؟ من خودمو میشناسم همینجوریشم یه آدمی هستم بیخیال و هر چی پیش آید خوش آید اگه از الانم به خودم غر نزم مطمنم سی سال دیگه هم هیچی تغییری نخواهم کرد
روشنک:آره اتفاقا پیش میره تو وقتی آرامش داشته باشی تو وجودت هر چی که میخوای تو زندگیت بهش میرسی و در عین حال لذت میبری از زندگیت
من:یه دفتر دارم به نام تابلو کاینات هر چی که میخوامم توش اینقدر مینویسم و تکرار میکنم تا بهش برسم و چندین بارم اتفاقا با همین قانون جذب و تکرار بهش رسیدم . این همه دنگ فنگو آرامشم نیاز نیست : )))
روشنک: اگه یه روز خواستن اسکار بدن به غر زنترین آدما دنیا بی شک خودتی :)
